zaterdag 19 februari 2011

Oops!... They did it again



Gelukkig duwen ze bij de SP.A af en toe eens op het verkeerde knopje. Zo gebeurt er nog eens iets in de Vlaamse regering, die tegenwoordig ook verlamd is door de communautaire perikelen. Nu was het das mädchen uit Limburg, Ingrid Lieten, die gemist had in haar mailadresboek.
Maar zelfs in hun fouten zijn socialisten niet erg origineel. Ze schrijft “we moeten ons moeten afzetten van deze uit teflon en beton opgetrokken gevoelloze karikaturen” (CD&V-ers en NVA-ers, dus). Of dat ze met deze uitspraken gelijk heeft, laten we even in het midden. Maar een originele uitspraak is het in ieder geval niet. Er is zelfs een wikipedia-pagina gewijd aan “Teflon” als nickname.
Dus eigenlijk kunnen de persoonlijkheden die Lieten bedoelde bijgezet worden in de Teflon-Walk of Fame waar reeds enkele grote namen hun ster hebben.
Enkele voorbeelden:
Ronald Reagan, de 40ste president van de V.S, kreeg de bijnaam Teflon-president, nadat schandalen rond enkele van zijn stafleden geen invloed hadden op zijn populariteit.
De Spaanse F1-coureur en tweevoudig wereldkampioen Fernando Alonso kreeg de bijnaam Teflonso na zijn vrijspraak van betrokkenheid bij de Renault F1 Crashgate controverse.
In de WikiLeaks-documenten wordt de Duitse Bondskanselier Angela ‘Teflon’ Merkel genoemd door de leden van de VS-ambassade in Berlijn omdat ze immuun blijkt voor kritiek.
            Vermoedelijk is ze dus uit teflon én beton gemaakt.
En Tony Blair of Teflon Tony heeft zelf de “eer” dat er een ganse blog aan hem gewijd is.

donderdag 17 februari 2011

Geert Hoste licht de Belgische crisis en de Frietrevolutie toe op CNN.

Blijkbaar weten ze Geert Hoste ook in het buitenland te vinden.
Op zijn gekende wijze mocht hij de Belgische crisis toelichten. Vermoedelijk vond CNN geen Belgische politicus die nog geloofwaardig genoeg was. Alhoewel, “Michel Daerden en Anglais” had een mooi alternatief geweest...

maandag 14 februari 2011

Het origineel wordt geruild voor de kopie


In een nieuwe peiling van de Waalse krant Vers l’Avernir dondert de CD&V naar beneden en maakt de N-VA een sprong van 5%. Het origineel wordt blijkbaar steeds meer ingeruild voor de kopie. De katholieken hebben blijkbaar afgedaan op alle vlak.
Momenteel heeft dit echter weinig opgebracht. Bart De Wever en co hebben ons nog niet uit het slop kunnen trekken. Maar ook Di Rupo en Milquet tonen nog steeds geen enkele wil om tot een compromis te komen. (Veel blablabla, maar geen boemboemboem.) Maar gelukkig hebben we nog onze staatsman Didier, die ons de ultieme oplossing zal geven…

Wat minder tendentieuze berichtgeving in de media zou natuurlijk ook nuttig kunnen zijn. De berichtgeving van de RTBF rond de begrafenis van Marie-Rose Morel is daar terug een pijnlijk voorbeeld van. Morel was zeker ook niet “my cup of tea” en haar extreemrechtse gedachten waren en zijn verwerpelijk. Maar een begrafenis op een dergelijke manier verslaan is beneden alle peil. En… het zorgt ervoor dat de N-VA een nog hogere score zal bereiken in de volgende peiling…. (of bij de verzieking van binnen enkele maanden?)

zaterdag 12 februari 2011

Shostakovich's laatste strijkkwartet: mooie treurnis.

Een muziekkenner zal er misschien schande van spreken maar ik ken de componist Dmitri Shostakovich (1906-1975) enkel van naam en ik had wel eens een muziekstuk van hem gehoord. Ik ben dan ook geen kenner maar een amateur en genieter van klassieke muziek. Dus verder ging mijn kennis (voor zover je dit “kennis” kan noemen natuurlijk) niet. Als ik ons jaarlijks programma voor het Concertgebouw samenstel, dan pik ik er ook steeds enkele “niet-bekenden” uit, zoals het strijkkwartet nr. 15, opus 144 (1974) van Dimitri Shostakovich uitgevoerd door het Zehetmair Quartett. Het is het laatste strijkkwartet dat hij schreef. De pessimistische gedachtegang van iemand, geplaagd door ziekte en pijn, die het einde van het leven voelt naderen zijn duidelijk voelbaar in dit strijkkwartet. Net zoals in alle stukken van zijn latere oeuvre, zo heb ik ondertussen geleerd. Aan de uitvoerders gaf Shostakovich de opdracht om het stuk op zo’n een manier te spelen dat “de vliegen dood uit de lucht zouden vallen, en het publiek vanuit verveling de zaal zou verlaten”.
Voor zover er vliegen waren, zullen deze dood gevallen zijn, maar het publiek verliet de kamermuziekzaal van het concertgebouw niet. Het muziekstuk was melanchool, droevig, donker, pessimistisch, …. maar prachtig. Een puike prestatie van de uitvoerders!
Geniet mee van onderstaand geluidsfragment. Het is het eerste deel (Elegie) van het strijkkwartet nr. 15.





Gezien en gehoord in het Concertgebouw te Brugge op 9 februari 2001.

dinsdag 8 februari 2011

Z-expert: "Onze gezondheidszorg is aan verbouwing toe".

In hun document “Tien actiedomeinen en 30 voorstellen voor het gezondheids(zorg)beleid van de toekomst” pleiten Lieven Annemans en François Daue, van het Itinera-institute, voor een meer duurzame groeinorm in de gezondheidszorg met vooral meer oog voor de prijs-kwaliteitsverhouding van wat er met het geïnvesteerde geld wordt bereikt. In deze Z-expert duidt prof. Annemans kort de ideeën die ontwikkelt worden in dit document.
  • Link naar het Knack-artikel
  • Link naar de website van het Itinera Institute.
  • Link naar het document: 10 actiedomeinen en 30 voorstellen voor het gezondheids(zorg)beleid van de toekomst.

zaterdag 5 februari 2011

Het belang van vroegdiagnostiek bij dementie.

Vroegdiagnostiek bij dementie wordt steeds belangrijker. De tot op heden (zeer beperkte) therapeutische mogelijkheden zijn daar een aspect van. In de toekomst zou, in dit kader, een tijdige diagnose natuurlijk een veel belangrijker rol kunnen spelen. We moeten echter toegeven dat er momenteel nog geen uitzicht is op een genezende behandeling. Belangrijk is ook te weten dat niet alle geheugenproblemen te wijten zijn aan een dementie. Dus het naar de huisarts stappen bij het aanvoelen van beginnende geheugenproblemen is nuttig daar hij of zij je op weg kan helpen voor verdere diagnostiek mocht dit nodig blijken.

Een ander aspect van vroegdiagnostiek is dat de beleving van ernstige geheugenproblemen angst en onzekerheid met zich mee brengt, zowel bij de persoon zelf als zijn omgeving. Het verhaal dat iemand met een dementie, bijv. de ziekte van Alzheimer, niet beseft dat hij/zij ernstige geheugenproblemen heeft, is immers een fabel. Slechts in uitzonderlijke gevallen van dementie is er weinig of geen besef. Familieleden en vrienden van de patiënt begrijpen dan weer vaak niet wat er aan de hand is en denken soms dat de persoon met geheugenproblemen “niet meer wil onthouden” en “gemakzuchtig is”.
Daarom is het belangrijk dat de geheugenproblemen “een naam krijgen”, ook al is het de vreselijke naam “dementie”. Belangrijk in de verdere behandeling en de zorg aan een persoon met dementie is ook dat er, indien mogelijk, geduid kan worden om welke vorm van dementie het gaat. De ziekte van Alzheimer is daarbij de grootste groep, maar er zijn nog vele andere vormen van dementie.
De ziekte een naam geven kan de angst en onzekerheid (vaak) enigszins reduceren en een begin zijn van een aanvaardingsproces bij de persoon met dementie. Ook voor de familie, vrienden,… is het makkelijker om het gedrag van de persoon te begrijpen als ze weten wat er aan de hand is. Maar vanzelfsprekend is een diagnose “dementie” blijvend moeilijk voor de persoon zelf en zijn omgeving.

Als het woord dementie valt dan wordt er vaak gedacht aan personen die “niets meer onthouden” en “niets meer kunnen”. Dit is een totaal verkeerd beeld. Personen met een beginnende (en zelf matige) dementie kunnen zeker nog een aantal beslissingen nemen. Dit gegeven is misschien het allerbelangrijkste aspect van vroegdiagnose bij dementie. Bij een tijdige diagnose van dementie kan de persoon zelf mee beslissen inzake zijn toekomst zoals bijvoorbeeld een erfenisregeling, waar hij wil wonen, beslissingen rond zijn verdere (medische) zorg,… M.a.w. de patiënt kan zelf zijn toekomst voor een stuk mee bepalen door actief deel te nemen aan zijn vroegtijdige zorgplanning.
In dit kader zijn er recent twee interessante brochures verschenen. In december 2010 verscheen de brochure “De rechten van personen met dementie – Een praktische gids” uitgeven door de Koning Boudewijnstichting (KBS). Deze week verscheen de publicatie “Dementie, hoe ermee omgaan?” Deze uitgave is eveneens een initiatief van de KBS, in samenwerking met de Koninklijke Federatie van het Belgisch Notariaat (KFBN).
Beide brochures zijn te downloaden op de website van de KBS of via onderstaande links. Ze kunnen beiden ook gratis besteld worden bij de KBS.

Links:
- Website KBS: www.kbs-frb.be
- Website KFBN: www.notaris.be
- Download de brochure “De rechten van personen met dementie – Een praktische gids” hier
- Download de brochure “Dementie, hoe ermee omgaan?” hier

(Dit bericht verscheen ook op www.yeswecare.be)

Comment on the article “The trouble with Flanders” (The Economist - Jan 27th 2011 )


The problem is not Flanders but Belgium.
All we ask as Flemish citizens is a bit of respect for our language and good governance that ensures our future. However, the Walloons wants to keep the socialist welfare state without responsibility and empowerment. The Socialist Party of Mr. Di Rupo wants to keep the non-activating (Walloon) welfare state. They will do this, like in the past, with Flemish money. Walloons come live in Flanders and wishes unabashedly that they can use the France language anytime, anywhere. They require official documents, against all language laws, in French as they come live in Flanders. On the other hand, for instance, in Brussels hospitals (Brussels is an official two language city) you invariably served in French.
Only when the Walloons shall understand that the welfare state must be reformed and that the language laws must be respected, Belgium will continue to exist. The most of the Flemish people will keep Belgium, but not at any price.
And to the editor of this article: follow once the Flemish press, it will broaden your view on the problem “Belgium”.
And yes, I hope that good governance and respect for cultures and languages matter to Europe.

Link to the article "The problem with Flanders, why Belgium’s unending linguistic disputes matter to Europe.”